Dag 3: Chicago – NATO protest - Reisverslag uit Chicago, Verenigde Staten van Samir Verkuijlen - WaarBenJij.nu Dag 3: Chicago – NATO protest - Reisverslag uit Chicago, Verenigde Staten van Samir Verkuijlen - WaarBenJij.nu

Dag 3: Chicago – NATO protest

Door: Samir Verkuijlen

Blijf op de hoogte en volg Samir

20 Mei 2012 | Verenigde Staten, Chicago

Het was pas mijn 3e dag en ik zat al gelijk volop in de actie.
Er werd al door mensen gezegd net voor ik naar Chicago ging dat het geen slim idee was om te gaan. Dit omdat er protesten waren tegen de NATO en misschien ook riots zouden komen. Ook waren alle museums gesloten tot die tijd. Ik heb ze maar niet gezegd dat ik juist erg blij was met dit nieuws. Annie het meisje dat me had uitgenodigd om te blijven slapen, had huisgenoten die net als mij wel wat actie wouden zien. De 3e dag ben ik dan ook gelijk met de huisgenoten van Annie naar de protesten gaan kijken. Het koste ons 2 uur om de protesten te vinden, het was raar want Chicago was die dag erg rustig. Het leek een beetje als een Ghost Town. Chicago is ook badass groot dus het duurt sowieso wel lang voor je ergens bent te voet. Ook leek het of ik in een film rond liep omdat er allemaal helikopters rond vlogen en ook veel maar ook verschillende soorten politie wagens rondreden. Na een flinke tijd lopen en zoeken hadden we de protest groep gevonden. Onderweg kwamen we mensen tegen met een bebloede hoofdband om en zeiden ze dat we niet moesten gaan omdat de politie flink er op los ging en al het traangas en de soundcannon hadden klaar staan. Op dat moment kwam er natuurlijk ff een moment van twijfel voor sommige, maar ik had niet 2 uur gelopen om terug te gaan. Helaas had de politie toen ik aan kwam redelijk alles afgezet en had de politie de protest groep omsingeld en lieten ze niemand er meer in. Toch was er veel te zien. De politie had echt extreem veel mensen ingezet. Er was county police, state police, police of Chicago zelfs homeland security was ingezet. Buiten dat om waren ze ook nog flink bepakt en leek het of ze terroristen te lijf gingen. Ook hadden ze helikopters ingezet, zag ik traangas geweren, sound cannons maar ook een wagens met een big ass antenne erop wat volgens mij bedoeld was om de berichten van de protesteerders op te vangen. Ik weet niet of ze het leger ook hadden ingezet of klaar hadden staan, maar ik weet wel dat er meer politie was dan mensen. Ik weet niet de exacte nummers maar als er over de 80.000 mensen aan politie die dag er stond zou ik er niet raar van opkijken. Hele lange straten waren gewoon linies met polities agenten die ook nog is dicht op elkaar stonden ook.
Ik zag wat arrestaties, mensen die knock out op de grond lagen en natuurlijk veel protesteerders.

Na wat foto’s gemaakt te hebben en alles in me op genomen te hebben vroegen we ons na een aantal uur af wat we zouden gaan doen. We waren een beetje teleurgesteld dat we de grote groep niet konden zien, dus gingen we het internet af om te kijken of er nog iets gebeurde die dag.
Er werden wat twitter berichten gepost waarin vermeld stond dat er een nieuwe march zou worden opgesteld door de Chicago occupy groep. We vertrokken en gingen weer opzoek naar de nieuwe groep. Na een half uur zoeken kwamen we uit in de buurt van Grand park. Daar stonden een groepje van 30 personen de tactieken te bespreken. Het ging niet over aanvallen, maar hoe we als een groep sterk bij elkaar konden blijven en de duidelijk konden maken waar we voor protesteerde. Ook werd er duidelijk vermeld dat we het zo vredelievend mogelijk moesten proberen te houden, omdat het nieuws het anders zou verdraaien in rellenschoppers en het hele punt van protesteren voorbij zou worden gegaan. Na 20 minuten van tactieken bespreken kwam er een groepje van nog zon 40 man aangelopen. We joinde onze broeders en zusters (haha) en gingen op weg met een groep van ongeveer van 70 a 80 man.
Wat daarna gebeurde was ongelofelijk en zal ik ook nooit meer vergeten.
Het is ongelofelijk hoe snel zon kleine groep kon uitgroeien tot een massief grote protesterende groep. We liepen letterlijk over de straten en er werd ook geschreeuwd Who’s street, our streets. Na een uur lopen was de groep al gegroeid tot zon 4000 personen. Er liep van alles mee, jong en oud. Op het einde van de avond was de groep uitgegroeid tot zon 7000 a 8000 personen. Politie trad heftig op maar ik kon ook wel begrijpen dat ze zo bang waren voor zon grote groep. Uiteindelijk stond ik nog met de protest groep rond 12 uur voor het conference gebouw. Uiteindelijk ben ik naar huis gegaan omdat ik extreem moe was.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Samir

Actief sinds 08 Jan. 2012
Verslag gelezen: 118
Totaal aantal bezoekers 13872

Voorgaande reizen:

12 Augustus 2013 - 20 Januari 2014

Eindstage Curacao

10 Januari 2012 - 30 Juni 2012

Stage America Missouri State University

Landen bezocht: