Dag 2: Chicago

Na redelijk lang slapen en een goed ontbijt ben ik richting het treinstation gegaan. Daar heb ik een ticket gekocht naar Chicago, omdat ze bezig waren met trein werkzaamheden moest ik eerst een bus naar Springfield Illinois nemen. Nu heb ik 2 Springfields in de USA gezien. Terwijl ik op het station zat had ik met verschillende mensen gesproken, en werd mij verteld dat er veel gesloten was in Chicago. Dit was vanwege de protesten tegen de NATO conferentie, die er dit weekend zijn in Chicago. Ook scheen de security erg strak te zijn en keken ze niet uit naar Backpackers, wat dus leuk uitkwam voor mij. Na een totale reis van 8 uur kwam ik aan Chicago. Er was redelijk wat politie en de straten waren erg rustig. Nadat ik wat gegeten had in een Mac Donalds en wat hostels via de Wi-Fi had gevonden ging ik met mijn loodzware backpack weer verder. Ik merkte na verschillende hotels en hostels bezocht te hebben, dat er veel vanwege de protesten vol was of nog alleen de dure kamers open waren. Mijn schouders en lichaam begon redelijk moeilijk te krijgen van het gesjouw van mijn backpack en ik was ook echt moe, dus mijn energie om door te gaan ging ook langzaam weg. Ik wou echt gewoon een plaats om te slapen. Vervolgens heb ik de raarste trip ooit gemaakt.

Ik kwam uit in een shop met Indiërs, waar ik vroeg of ze een plaats wisten waar ik kon verblijven aangezien alles vol of heel duur was. Een Indiër wist een plaats voor mij buiten Chicago maar het was ff rijden zei die met een moeilijk te verstaan Engels. Na 20 min rijden besefte ik dat het wel erg ver was. Ik waardeer het wel dat hij mij hielp maar ik had het toch moeilijk om mijn spullen in zijn auto achter te laten en om info te vragen bij de motels waar we stopten. Na een aantal Motels bezocht te hebben die allemaal rond de 70 dollar waren voor een nacht en ver buiten Down Town van Chicago zaten, besloot ik maar om terug te gaan naar Down Town Chicago. Ik bedankte de Indiër en ging op zoek naar een slaapplaats om 1 uur in de nacht. Ik was kapot van al het reizen en rondlopen en keek niet echt naar uit om nog verder te zoeken. Op het treinstation kwam ik een groep van 6 meiden van rond de 22 jaar tegen. Ik merkte na wat gesprekken en aan lichaamstaal dat ze lesbisch waren. Ik vroeg hun de weg naar Down Town en raakte met hun aan de praat. Na wat ge-ouwehoer en gelach stonden ze op het punt om uit te stappen. Ze vroegen wat ik verder ging doen en ik antwoorde dat ik verder ging zoeken naar een slaapplaats. Vervolgens nodigde ze me uit om met hun mee te feesten en ze boden me ook een slaapplaats aan. We eindigde in een lesbienne bar maar het was zeker wel tof en heb flink met hun gelachen. Uiteindelijk na een lange dag en nacht zijn we terug gegaan naar een van de meiden der huis. Vervolgens had ik mijn spullen gedumpt en ben ik op de bank gecrashed. Ik ben zo blij dat ik zon leuke en lieve mensen ben tegen gekomen. En schijnbaar vonden ze mij ook wel tof aangezien ze blij zijn dat ik mee ben gegaan. Ik ben ze nog steeds dankbaar voor het feit dat ze mee een slaap plaats aanboden. Dit haalde veel zorgen weg. Ik voelde me op dat moment de gelukkigste persoon ter wereld.